Wa!

Aloa!

Het weekeind naar Wa begon donderdag ochtend om 4 uur. Daar gingen Ingrid en ik weer op ons fietsie naar het busstation. je zou denken dat er dan al volk op straat loopt, want uit alle hoeke en gaten komt het gebrul van de moskees. maar nee, geen enkel paar slippers voor de ingangen. Als ik dit naderhand aan mijn moeder vraagt verteld zij dat dit is om iedereen te laten weten dat het eerste gebed begint maar de meeste gaan daarna weer hun bed in.. Alles prima maar ken dan die tering herrie dan niet gewoon uit en laat iedereen lekker ze wekker zetten!

Maar goed.. dit keer was de persoon van de kaartverkoop wel op tijd. dus trouw onze naam weer opgeschreven en of we weer om 12 uur wilde terug komen. Zo gezegt, zo gedaan. en zo stonden wij vrijdag op dezelfde tijd weer op het station en dat was maar goed ook want dit keer vertrokken wij wel op tijd.
Na 6 uur hobbelen kwamen wij aan in Wa. Met de taxi op naar het tro tro station. daar werd er al gauw aan ons getrokken. naar wechiau? dan moet je hier instappen. maar der leiden wel meer wegen naar Rome dacht ik dus even verder kijken. maar al gauw werden we weer terug gestuurd. het was toch echt zo. kijk even naar de fotos, dat groene ding heeft in totaal 17 mensen in twee uur naar een dorp verderop gehobbeld..
In wa hadden wij al wat boodschappen gedaan want van horen zeggen wisten wij dat dat daar niet meer mogelijk was. en dat bleek! in wechiau had mijn telefoon geen bereik meer en er was 1 shoppie met water en een paar cola flessen en dat was het ongeveer.

Op naar het kantoor van Hippo Century. Dicht.. maar al gauw stond er een zwerm kids om ons heen en werd de man des huizes voor ons gehaald. Ik vraag me echt af of ie echt blij is geweest dat we er waren. hij vertelde zijn verhaal alsof hij het al miljoenen keer zo verteld had. En als je zelf al ongeveer 12 uur op de been bent word je daar niet vrolijker van. en als deze vent dan ook nog durft te vertellen dat er niet in de boomhut mag geslapen worden had ie aan ons een verkeerde..
Het was te gevaarlijk.. Sinds wanneer is iets in ghana niet meer toegangkelijk. We zijn maar met ze drien, we zakken er vast neit doorheen. Nee was het antwoord. als troost mochten we op het dak van de loghe slapen. Ook prima.

Na drie kwartier in een zelfde kwaliteit busje kwamen wij met gids aan bij onze slaapplaats. Daar zagen wij onze boomhut.. niet alleen onze hut was uitelkaar gevallen ook de boom is iets wat in stukken.. Zeg dat dan!

En daar hadden wij onze gids. Een man waar wij het hele weekeind mee opgescheept moesten zitten, zei helemaal niks. waar gaan we slapen? hoe gaan we koken? hoe laat morgen een kanotocht? En op alle vragen zon antwoord wat je kan vergelijken met, maakt mij niet uit of wat jij wil schat.. Arghgggggg!

In ieder geval we hebben onze matrassen het dak op gesleept, de klamboes geinstaleerd en we waren klaar voor onze eerste nacht onder de sterren. halverwege de nacht begon het te waaien. meestal een grote kans op regen. dus wij gauw alles van het dak af. om beneden verder te slapen.. het heb de hele nacht niet geregent..

Sochtends om 7 uur stapte we in de kano. een prachtige natuur en heel veel geluiden. jammer genoeg had onze gids zijn stembanden weer op zijn nachtkasje laten liggen. op het moment dat wij dachten van, ligt daar nou een nijlpaard, stak hij zijn vinger uit.
Twee nijlpaarden, wel ver weg. maar we konden duidelijk zien hoe groot ze wel niet waren. Erg mooi.
Toen wij met een goed en voldaan gevoel weer terug op de vaste grond stonden zei onze gids, Als we nou eerder waren gegaan hadden jullie er meer kunnen zien.. Hou je b!@*#!!

Na een heerlijk dagje zonnen gingen wij ons klaar maken voor de nacht. voor de zekerheid hadden we onze bedden al onder een afdak geplaatst omdat we geen zin hadden vanacht er weer uit te moeten. Tijdens ons overheelijke diner van zelf gekookte spagetti kwamen de wolken aandrijven en begon de wind te stormen. en teon moesten we snel zijn. binnen 10 minuten waren alle spullen opgeruimd en stonden we onder het afdak te kijken naar onwijse onweer en stort regen. Ik had het nog nooit zo hard zien gaan.

De volgende ochtend kwam onze tro tro ons twee uur te laat halen. In wechiau zou een volgende tro tro ons terug naar wa brengen. wij waren de enige met nog 1 vrouw in het busje dat de chauffeur instapte. lekker rustig ritje dachten wij. maar dat de chauff toeterden bleek dat alle vrouwen langs de weg ook mee moesten.. en daar gingen we weer!

Bij ons hotel aangekomen in Wa hebben we eerst maar is een biertje genomen! ja jullie lezen het goed!mijn eerste in precies 6 weken tijd.. En dat smaakte goehoedd!
In wa zijn we wat over de markt gaan slenteren en hier en daar informeren naar een goed eettentje. Wij werden door verwezen naar een hotel.
Daar aagekomen bleek het, ook voor nederlandse bedoelingen, een zeer luxe hotel te zijn. Dat ons het menu werd voor geschoteld viel onze mond open.. Pepersteak, lamsvlees, enz.. We hebben overheerlijk gegeten. Zoals we dat gewend zijn zeg maar haha en als afsluiter van het weekeind een goed glas whiskey toe! Ik zal zeggen, qua alchol ben ik weer helemaal bij! En dit gehele diner kosten ons 5 euro p.p.

De volgende ochtend stonden wij weer om 4 uur op het station. dit keer hadden we niet voor kaarten gezorgt dus moesten we vechten voor een staan plaats. En dat werd letterlijk vechten.. trekken en dieuwen voor een bus deur alsof je het dranghek wil berijken bij een concert. Maar we mochten mee. daar gingen we weer. 6 uur lang staan in een overvolle bus.. maar tijdens die reis keken wij terug op een prachtig weekeind. We hebben super veel gelachen! En weer een hoop moois gezien!
Tot gauw!